دوره 12، شماره 6 - ( 6-1392 )
جلد 12 شماره 6 صفحات 542-534 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
No title ###. ijdld 2013; 12 (6) :534-542
URL: http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5075-fa.html
URL: http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5075-fa.html
فخرزاده حسین، شریفی فرشاد، مهرداد ندا، جعفرآقایی فاطمه، بادامچی زاده زهره، نظری ندا و همکاران.. آدیپونکتین و اختلال عملکرد اندوتلیالی ارزیابی شده توسط اتساع حاصل از جریان خون در بیماران مبتلا به دیابت. مجله دیابت و متابولیسم ایران. 1392; 12 (6) :534-542
حسین فخرزاده*1، فرشاد شریفی2، ندا مهرداد3، فاطمه جعفرآقایی4، زهره بادامچی زاده2، ندا نظری2، علی مستشفی2
1- مرکز تحقیقات سلامت سالمندان، پژوهشکده علوم جمعیتی غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ، fakhrzad@tums.ac.ir
2- مرکز تحقیقات سلامت سالمندان، پژوهشکده علوم جمعیتی غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران
4- هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی گیلان
2- مرکز تحقیقات سلامت سالمندان، پژوهشکده علوم جمعیتی غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران
4- هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی گیلان
چکیده: (5654 مشاهده)
مقدمه: هدف مطالعه بررسی ارتباط بین سطوح آدیپونکتین و اتساع حاصل از جریان خون (FMD Flow Mediated Dilation): ( در مبتلایان به دیابت بود.
روش‌ها: در این مطالعه 120 بیمار( میانگین سنی: 3/8±7/53) مبتلا به دیابت (میانگین طول مدت ابتلا6/6 ± 8/8 و دامنه36-1 سال) به عنوان گروه مورد انتخاب شده و با 150 شرکت کننده سالم(میانگین سنی 4/7±7/44) به عنوان گروه شاهد مقایسه شدند. مشخصات دموگرافیک این دو گروه شامل سن، جنس، وضعیت اقتصادی، افزایش فشار خون، قند خون ناشتا (FBS) ، شاخص توده بدنی (BMI)، طول مدت ابتلا به دیابت و نیز آدیپونکتین و (FMD)مورد ارزیابی قرار گرفت. مدل رگرسیون خطی با انتخاب آدیپونکتین یا درصد FMD به عنوان متغیر وابسته ایجاد شد.
یافته ها: همبستگی معنی داری بین FMD و آدیپونکتین در مبتلایان به دیابت )7/0(P= ، غیر مبتلایان (62/0=p) و کل جمعیت مطالعه (40/0=P) حتی با تعدیل آن در گروه‌ها به عنوان متغیر مداخله گر (61/0=P) وجود نداشت. دیابت به طور مستقل با کاهش سطح پلاسمایی آدیپونکتین (000/0=P ، 43/0β = (Standardized و FMD مختل شده براکیال ارتباط داشت (001/0=P ، 35/0β = (Standardized. ارتباط معنی داری بین FMD براکیال و آدیپونکتین در بین گروه مبتلایان به دیابت (P=0/49) و کل جمعیت مورد مطالعه (41/0=P) وجود نداشت.
نتیجه گیری: دیابت ملیتوس نوع 2 به طور مستقل با کاهش سطح آدیپونکتین پلاسما و اختلال FMD براکیال ارتباط دارد. FMD براکیال و آدیپونکتین در مبتلایان به دیابت با یکدیگر همبستگی نشان نداده و ممکن است در فرایند آتروسکلروز و گسترش آن به سمت بیماری های قلبی – عروقی CVD به طور مجزا و مستقل عمل نمایند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
