دوره 15، شماره 4 - ( 2-1395 )                   جلد 15 شماره 4 صفحات 246-237 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
khalafi M, Ravasi A A, Shabkhiz F, Moradi M, Zarei Y. THE EFFECTS OF HIGH INTENSITY INTERVAL EXERCISE (HIIE) AND MODERATE INTENSITY CONTINUOUS EXERCISE (MICE) ON SERUM IRISIN AND SUBCUTANEOUS UCP-1 IN DIABETIC MALE RATS. ijdld 2016; 15 (4) :237-246
URL: http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5423-fa.html
خلفی موسی، رواسی علی اصغر، شب خیز فاطمه، مرادی محمد، زارعی یاشار. مقایسه تأثیر دو نوع فعالیت ورزشی تناوبی با شدت بالا و تداومی با شدت متوسط بر سطوح ایرزین سرم و پروتئین جداکننده -1 چربی زیرپوستی در رت‌های نر دیابتی. مجله دیابت و متابولیسم ایران. 1395; 15 (4) :237-246

URL: http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5423-fa.html

مقایسه تأثیر دو نوع فعالیت ورزشی تناوبی با شدت بالا و تداومی با شدت متوسط بر سطوح ایرزین سرم و پروتئین جداکننده -1 چربی زیرپوستی در رت‌های نر دیابتی
موسی خلفی* 1، علی اصغر رواسی2 ، فاطمه شب خیز2 ، محمد مرادی2 ، یاشار زارعی2
1- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی ، mousa.khalafi@yahoo.com
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی
چکیده:   (9865 مشاهده)

مقدمه: ایرزین به‌عنوان مایوکاینی ترشح ‌شده با فعالیت ورزشی شناخته شده است که نقش مهمی در متابولیسم انرژی و تنظیم بیماری‌های متابولیک مانند دیابت ایفا می‌کند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تأثیر دو نوع فعالیت ورزشی تناوبی با شدت بالا و تداومی با شدت متوسط بر سطوح ایرزین سرم و پروتئین جداکننده -1 (UCP-1) چربی زیرپوستی در رت­های نر دیابتی است.

روش‌ها: پژوهش حاضر، تجربی با طرح پس‌آزمون با گروه کنترل بود. در این مطالعه 29 سر رت نر دیابتی (12 هفته سن و با وزن 220-240 گرم) به 5 گروه: بلافاصله و 2 ساعت پس از فعالیت ورزشی تناوبی با شدت بالا (HIIE0, HIIE2)، بلافاصله و 2 ساعت پس از فعالیت ورزشی تداومی با شدت متوسط(MICE0, MICE2)  و کنترل (C) تقسیم شدند. هر دو گروه MICE با شدت 65-60% حداکثر اکسیژن مصرفی به‌مدت 40 دقیقه و هر دو گروه HIIE با شدت 90-95% حداکثر اکسیژن مصرفی در12 تناوب 1 دقیقه‌ای با فواصل استراحتی 1 دقیقه‌ای به فعالیت روی نوار گردان پرداختند. از روش ELISA برای اندازه‌گیری ایرزین سرم و UCP-1 چربی زیرپوستی استفاده گردید. از آزمون ANOVA و تست تعقیبی توکی برای تحلیل داده‌ها استفاده و سطح معنی‌داری 05/0 در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: تحلیل داده‌ها نشان داد، سطوح ایرزین سرم در گروه HIIE0 و UCP-1 چربی زیرپوستی در گروه HIIE2 نسبت به گروه کنترل افزایش معنی‌داری داشتند (05/0P≤). با این‌حال، بین دیگر گروه‌های تحقیق تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (05/0P>).

نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد، فعالیت ورزشی تناوبی با شدت بالا نسبت به فعالیت ورزشی تداومی با شدت متوسط نقش بارزتری در تغییرات معنی‌دار سطوح سرمی ایرزین و UCP-1چربی زیرپوستی در رت­های دیابتی داشته باشد.

واژه‌های کلیدی: فعالیت ورزشی تناوبی با شدت بالا، فعالیت ورزشی تداومی با شدت متوسط، ایرزین، پروتئین جداکننده -1، دیابت
متن کامل [PDF 374 kb]   (2509 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1394/7/14 | پذیرش: 1394/12/3 | انتشار: 1395/7/1
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دیابت و متابولیسم ایران می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by: Yektaweb