دوره 17، شماره 3 - ( 12-1396 )
جلد 17 شماره 3 صفحات 164-157 |
برگشت به فهرست نسخه ها
رسول سلیمانی مقدم1 
، شبنم محمدی* 2، نیره کارگر کاخکی1 ، مریم محمدی3 ، ابوالفضل قدیمی فر1 ، ابوالفضل احمدنژاد1 ، عاطفه طلایی بجستانی1 ، محمودرضا نعمت الهی1 ، علیرضا محمدزاده1 ، مجید غیور مبرهن4 ، فاطمه محمدزاده1
، شبنم محمدی* 2، نیره کارگر کاخکی1 ، مریم محمدی3 ، ابوالفضل قدیمی فر1 ، ابوالفضل احمدنژاد1 ، عاطفه طلایی بجستانی1 ، محمودرضا نعمت الهی1 ، علیرضا محمدزاده1 ، مجید غیور مبرهن4 ، فاطمه محمدزاده1
1- گروه پرستاری، کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی گناباد
2- مرکز تحقیقات التهاب نروژنیک دانشگاه علوم پزشکی مشهد ،mohammadish@mums.ac.ir
3- گروه بهداشت عمومی، دانشکده‌ی بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
4- مرکز تحقیقات بیوشیمی تغذیه، دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
2- مرکز تحقیقات التهاب نروژنیک دانشگاه علوم پزشکی مشهد ،
3- گروه بهداشت عمومی، دانشکده‌ی بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
4- مرکز تحقیقات بیوشیمی تغذیه، دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
چکیده: (6273 مشاهده)
مقدمه: براساس آمارهای سازمان جهانی بهداشت، بیماری‌های قلبی عروقی رتبه‌ی اول علل مرگ و میر را به خود اختصاص داده است. مطالعات نشان می‌دهند که با اصلاح رفتار و شیوه‌های زندگی می‌توان از شیوع بیماری قلب عروقی کاست. لذا هدف از مطالعه‌ی حاضر بررسی سبک زندگی ارتقاء دهنده‌ی سلامت در بیماران قلبی عروقی شهرستان گناباد در سال 1393 بوده است.
روش‌ها: پس از تصویب طرح، 352 بیمار قلبی عروقی در شهرستان گناباد در سال 1393 وارد مطالعه شدند. داده‌ها توسط پرسشنامه‌ی سبک زندگی ارتقاء دهنده‌ی سلامت زندگی (HPLP2) جمع‌آوری شد. سپس توسط نرم‌افزار SPSS و آزمون من ویتنی و کراسکال والیس آنالیز شد. سطح معنی‌داری P value کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: در مجموع 352 بیمار (232 زن و 120 مرد) با میانگین سنی 34/1±89/61 وارد مطالعه شدند. بیشترین امتیاز مربوط به روابط فردی 05/8±45/24 و کمترین آن در حیطه‌ی مدیریت استرس 60/5±65/12 بود. تمام سازه‌ها بر سبک زندگی تأثیر مستقیم داشتند که بیشترین تأثیر مستقیم مربوط به روابط اجتماعی (329/0) و کمترین تأثیر مستقیم مربوط به مدیریت استرس (164/0) می‌باشد و قوی‌ترین پیشگویی کننده سبک زندگی در بین سازه‌ها مربوط به فعالیت فیزیکی با اثر کلی 38/14 براساس سازه‌های الگوی واکر بود.
نتیجه‌گیری: نظر به اینکه سبک زندگی تأثیر به‌سزایی در بیماری قلبی عروقی دارد. ممکن است بتوان با اصلاح سبک زندگی بیماران گام مؤثری جهت پیشگیری و کنترل این بیماری فراهم آید.
روش‌ها: پس از تصویب طرح، 352 بیمار قلبی عروقی در شهرستان گناباد در سال 1393 وارد مطالعه شدند. داده‌ها توسط پرسشنامه‌ی سبک زندگی ارتقاء دهنده‌ی سلامت زندگی (HPLP2) جمع‌آوری شد. سپس توسط نرم‌افزار SPSS و آزمون من ویتنی و کراسکال والیس آنالیز شد. سطح معنی‌داری P value کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: در مجموع 352 بیمار (232 زن و 120 مرد) با میانگین سنی 34/1±89/61 وارد مطالعه شدند. بیشترین امتیاز مربوط به روابط فردی 05/8±45/24 و کمترین آن در حیطه‌ی مدیریت استرس 60/5±65/12 بود. تمام سازه‌ها بر سبک زندگی تأثیر مستقیم داشتند که بیشترین تأثیر مستقیم مربوط به روابط اجتماعی (329/0) و کمترین تأثیر مستقیم مربوط به مدیریت استرس (164/0) می‌باشد و قوی‌ترین پیشگویی کننده سبک زندگی در بین سازه‌ها مربوط به فعالیت فیزیکی با اثر کلی 38/14 براساس سازه‌های الگوی واکر بود.
نتیجه‌گیری: نظر به اینکه سبک زندگی تأثیر به‌سزایی در بیماری قلبی عروقی دارد. ممکن است بتوان با اصلاح سبک زندگی بیماران گام مؤثری جهت پیشگیری و کنترل این بیماری فراهم آید.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |