دوره 19، شماره 3 - ( 12-1398 )                   جلد 19 شماره 3 صفحات 159-151 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم، پژوهشکدهی علوم بالینی غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران و 2( مرکز تحقیقات سلول درمانی و پزشکی بازساختی، پژوهشکدهی علوم سلولی- مولکولی غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- مرکز تحقیقات سلامت سالمندان، پژوهشکدهی علوم جمعیتی غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
4- مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم، پژوهشکدهی علوم بالینی غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
5- مرکز تحقیقات بیماری های غیر واگیر، پژوهشکدهی علوم جمعیتی غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
6- مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم، پژوهشکده‌ی علوم بالینی غدد و متابولیسم
7- مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم، پژوهشکدهی علوم بالینی غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ، emrc@tums.ac.ir
چکیده:   (1652 مشاهده)
مقدمه: هدف از این مطالعه استفاده از داده‌های دارویی جهت تعیین شیوع پُرکاری تیروئید بالینی در سطح ملی و استانی است.
روش‌‌ها: داده‌‌های فروش کشوری داروهای ضدتیروئیدی (متی مازول و پروپیل تیوراسیل) از آمارنامه‌ی دارویی سال 1393 که توسط سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت منتشر می‌شود استخراج شد. سپس با استفاده از داده‌های نسخ تأمین اجتماعی و خدمات درمانی سال 1393، نسبت‌های داروهای ضدتیروئیدی تجویز شده برای هر گروه سنی-جنسی در هر استان و همچنین دوز تعریف شده روزانه داروهای مورد نظر استخراج شد. همچنین با استفاده از مرور نظام‌مند و انجام متاآنالیز در مطالعات انجام شده در پُرکاری تیروئید بالینی در ایران، میزان تجویز داروهای ضدتیروئیدی استخراج گردید. در نهایت با ترکیب داده‌های فوق شیوع پُرکاری تیروئید بالینی در هر گروه سنی-جنسی در هر استان و در سطح ملی محاسبه شد.
یافته‌‏ها: شیوع (فاصله‌ی عدم قطعیت ۹۵ درصد) پُرکاری تیروئید بالینی در سال 1393 در کشور 32/0 (51/0-21/0) درصد محاسبه شد که 44/0 (68/0-29/0) درصد در زنان و 2/0 (33/0-12/0) درصد در مردان بود. در بین استان‌ها کمترین شیوع مربوط به استان سیستان و بلوچستان با 24/0 (38/0-16/0) درصد و بیشترین شیوع مربوط به استان گیلان با 38/0 (6/0-24/0) درصد بود.
نتیجه‌گیری: شیوع به‌دست آمده در این مطالعه با مطالعات انجام شده در جهان و ایران مطابقت داشت و لذا می‌توان نتیجه گرفت که داده‌های دارویی منبع خوبی جهت تعیین شیوع بیماری‌های مزمن در بیماری‌هایی که داروهای اختصاصی دارند، هستند.
متن کامل [PDF 779 kb]   (1032 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1399/4/15 | پذیرش: 1399/5/29 | انتشار: 1398/12/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.