دوره 21، شماره 4 - ( 7-1400 )
جلد 21 شماره 4 صفحات 209-198 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Delfan M, Bouriaei T. Synergistic Effect of 4 Weeks of Endurance Training With Probiotic Supplementation on the Expression of Atrogin-1 and Murf-1 Genes in the Soleus Muscle of Diabetic Rats. ijdld 2021; 21 (4) :198-209
URL: http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-6083-fa.html
URL: http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-6083-fa.html
دلفان مریم، بوریائی تینا. تأثیر هم‌افزایی چهار هفته تمرین استقامتی به همراه مکمل‌یاری پروبیوتیک بر بیان ژن‌های Atrogin-1 و MuRF-1 در عضله‌ی نعلی رت‌های نر دیابتی. مجله دیابت و متابولیسم ایران. 1400; 21 (4) :198-209
مریم دلفان* 
1، تینا بوریائی2
1، تینا بوریائی2
1- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی ، m.delfan@alzahra.ac.ir
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی
چکیده: (1303 مشاهده)
مقدمه: یکی از مشکلات متداول در بیماران دیابتی، آتروفی عضلانی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هم‌افزایی تمرین استقامتی به همراه مکمل‌یاری پروبیوتیک بر بیان ژن‌هایAtrogin-1 وMuRF-1 در عضله نعلی رت‌های دیابتی است.
روش‌ها: در این مطالعه 32 سر رت نژاد ویستار به‌صورت تصادفی به گروه کنترل سالم (NC) و چهار گروه دیابتی: کنترل دیابتی (DC)، مکمل دیابتی (SDC)، تمرین دیابتی (TD) و مکمل تمرین دیابتی (STD) تقسیم شدند. پروتکل تمرینی با شدت 60 تا 65 درصد حداکثر سرعت دویدن، پنج روز در هفته در طی چهار هفته اجرا شد. هم‌زمان رت‌ها روزانه دو گرم پروبیوتیک محلول در 30 میلی‌لیتر آب مصرف نمودند. بیان ژن‌های Atrogin-1 و MuRF-1 به روش qReal-TimePCR اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با آزمون آنالیز واریانس دوطرفه در سطح معناداری 05/0≥P انجام شد.
یافته‌ها: بیان ژن Atrogin-1 در گروه‌های TD (001/0=P) و STD (000/0=P) نسبت به گروه DC کاهش معناداری داشت. بین دو گروه TD و STD در بیان ژن Atrogin-1 (028/0=P) تفاوت معناداری مشاهده شد. بیان ژن MuRF-1 در گروه‌های TD (04/0=P) و STD (01/0=P) نسبت به DC کاهش معناداری داشت. اما بین دو گروه TD و STD در بیان ژن MuRF-1 تفاوت معناداری مشاهده نشد (36/0=P).
نتیجه گیری: به‌نظر می‌رسد که اجرای تمرین هوازی به همراه مکمل‌یاری پروبیوتیک در کاهش بیان ژن Atrogin-1 از هر یک از این مداخلات به تنهایی، مؤثرتر باشد. با این حال تمرین هوازی به همراه مکمل‌یاری پروبیوتیک، نسبت به تمرین هوازی به تنهایی، تأثیر هم‌افزایی در کاهش بیان ژن MuRF-1 در عضله‌ی نعلی رت‌های دیابتی ندارد.
روش‌ها: در این مطالعه 32 سر رت نژاد ویستار به‌صورت تصادفی به گروه کنترل سالم (NC) و چهار گروه دیابتی: کنترل دیابتی (DC)، مکمل دیابتی (SDC)، تمرین دیابتی (TD) و مکمل تمرین دیابتی (STD) تقسیم شدند. پروتکل تمرینی با شدت 60 تا 65 درصد حداکثر سرعت دویدن، پنج روز در هفته در طی چهار هفته اجرا شد. هم‌زمان رت‌ها روزانه دو گرم پروبیوتیک محلول در 30 میلی‌لیتر آب مصرف نمودند. بیان ژن‌های Atrogin-1 و MuRF-1 به روش qReal-TimePCR اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با آزمون آنالیز واریانس دوطرفه در سطح معناداری 05/0≥P انجام شد.
یافته‌ها: بیان ژن Atrogin-1 در گروه‌های TD (001/0=P) و STD (000/0=P) نسبت به گروه DC کاهش معناداری داشت. بین دو گروه TD و STD در بیان ژن Atrogin-1 (028/0=P) تفاوت معناداری مشاهده شد. بیان ژن MuRF-1 در گروه‌های TD (04/0=P) و STD (01/0=P) نسبت به DC کاهش معناداری داشت. اما بین دو گروه TD و STD در بیان ژن MuRF-1 تفاوت معناداری مشاهده نشد (36/0=P).
نتیجه گیری: به‌نظر می‌رسد که اجرای تمرین هوازی به همراه مکمل‌یاری پروبیوتیک در کاهش بیان ژن Atrogin-1 از هر یک از این مداخلات به تنهایی، مؤثرتر باشد. با این حال تمرین هوازی به همراه مکمل‌یاری پروبیوتیک، نسبت به تمرین هوازی به تنهایی، تأثیر هم‌افزایی در کاهش بیان ژن MuRF-1 در عضله‌ی نعلی رت‌های دیابتی ندارد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
