سجاد رمضانی1 
، معرفت سیاهکوهیان* 2
، معرفت سیاهکوهیان* 2
1- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران ،m_siahkohian@uma.ac.ir
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران ،
چکیده: (198 مشاهده)
آدیپوکینها بیومارکرهای مولکولی هستند که از بافت چربی ترشح شده و با اختلالات متابولیکی مانند بیماری دیابت نوع 2 مرتبط هستند. از طرفی فعالیتهای ورزشی مختلف میتوانداثرات متفاوتی بر کنترل و درمان بیماری دیابت داشته باشد، بر این اساس هدف مطالعه مروری حاضر بررسی و تحلیل مطالعات اخیر در ارتباط با اثرفعالیتهای ورزشی مختلف بر آدیپوکینهای مترشحه از بافت چربی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 است.
روش کار: جستجو در بانکهای اطلاعاتی فارسی و لاتین PubMed، ScienceDirect،Google scholar، Magiran و SID با کلیدواژههای exercise training، resistance training،High- intensity interval training،diabetes، Adipokine، Leptin، Adiponectinو Resistin، تمرین مقاومتی، تمرین تناوبی شدید، تمرین هوازی،تمرین ترکیبی، آدیپوکین، لپتین، آدیپونکتین و رزیستین برای بازیابی مقالات منتشر شده در بازه زمانی 2010 تا 2023 انجام شد.
نتایج : نتایج بدست آمده از بررسی مطالعات نشان داد ،تمرین هوازی با شدت های متوسط و بالا باعث بهبود آدیپوکینهای مترشحه از بافت چربی می شود. با این حال اثرات تمرینات ترکیبی (هوازی و مقاومتی ) در کاهش سطوح لپتین و رزیستین و افزایش آدیپونکتین موثرتر است.
نتیجه گیری: به نظر می رسد انواع تمرینات ورزشی به شیوه وابسته به دوز (شدت،مدت و تواتر) به نحوی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 با بهبود ترکیب بدنی،کاهش درصد چربی بدن، باعت بهبود سطوح آدیپوکینهای مترشحه از بافت چربی میشوند. این درحالی است که تمرینات هوازی و ترکیبی(هوازی و مقاومتی ) اثر بیشتری بر بهبودآدیپوکینها بخصوص کاهش لپتین و رزیستین و افزایش آدیپونکتین داشته و نسبت به هر مداخله ورزشی دیگر موثر تر است.
روش کار: جستجو در بانکهای اطلاعاتی فارسی و لاتین PubMed، ScienceDirect،Google scholar، Magiran و SID با کلیدواژههای exercise training، resistance training،High- intensity interval training،diabetes، Adipokine، Leptin، Adiponectinو Resistin، تمرین مقاومتی، تمرین تناوبی شدید، تمرین هوازی،تمرین ترکیبی، آدیپوکین، لپتین، آدیپونکتین و رزیستین برای بازیابی مقالات منتشر شده در بازه زمانی 2010 تا 2023 انجام شد.
نتایج : نتایج بدست آمده از بررسی مطالعات نشان داد ،تمرین هوازی با شدت های متوسط و بالا باعث بهبود آدیپوکینهای مترشحه از بافت چربی می شود. با این حال اثرات تمرینات ترکیبی (هوازی و مقاومتی ) در کاهش سطوح لپتین و رزیستین و افزایش آدیپونکتین موثرتر است.
نتیجه گیری: به نظر می رسد انواع تمرینات ورزشی به شیوه وابسته به دوز (شدت،مدت و تواتر) به نحوی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 با بهبود ترکیب بدنی،کاهش درصد چربی بدن، باعت بهبود سطوح آدیپوکینهای مترشحه از بافت چربی میشوند. این درحالی است که تمرینات هوازی و ترکیبی(هوازی و مقاومتی ) اثر بیشتری بر بهبودآدیپوکینها بخصوص کاهش لپتین و رزیستین و افزایش آدیپونکتین داشته و نسبت به هر مداخله ورزشی دیگر موثر تر است.
شماره‌ی مقاله: 4
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
