1- ، khorshididavood@yahoo.com
چکیده: (86 مشاهده)
هدف: TCF7L2 یکی از قوی ترین عوامل خطر ژنتیکی مرتبط با دیابت نوع 2 است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر 10 هفته تمرین تناوبی شدید بر بیان ژن TCF7L2 در سلول های کبدی موش های صحرایی دیابتی نوع 2 بود.
روش ها: در این مطالعه تجربی14 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با تزریق نیکوتین آمید-استرپتوزوتوسین به دیابت نوع 2 مبتلا شدند و تصادفی در دو گروه تمرین (7n=) و کنترل (7n=) قرار گرفتند. گروه تمرین، برنامه تمرینات تناوبی شدید را به مدت10 هفته و 5 روز در هفته با دویدن روی تردمیل اجرا کردند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، بیان ژن TCF7L2 در کبد، سطح گلوکز خون، انسولین، هموگلوبین گلیکوزیله و مقاومت انسولین در هر دو گروه اندازه گیری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل در سطح P< 0.05 انجام شد.
یافته ها: پس از مداخله ورزشی، بیان ژن TCF7L2 و سطح سرمی انسولین در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل به میزان معنی داری بالاتر بودند (05/0P<). سطح گلوکز خون، هموگلوبین گلیکوزیله و مقاومت انسولین در گروه تمرین به میزان معنی داری پایین تر از گروه کنترل بودند (05/0P<).
نتیجه گیری: بر اساس این یافته ها، به نظر می رسد بهبود کنترل گلایسمیک در پاسخ به تمرینات تناوبی شدید تا اندازه ای به کاهش گلوکونئوژنز ناشی از افزایش بیان TCF7L2 کبدی وابسته است.
روش ها: در این مطالعه تجربی14 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با تزریق نیکوتین آمید-استرپتوزوتوسین به دیابت نوع 2 مبتلا شدند و تصادفی در دو گروه تمرین (7n=) و کنترل (7n=) قرار گرفتند. گروه تمرین، برنامه تمرینات تناوبی شدید را به مدت10 هفته و 5 روز در هفته با دویدن روی تردمیل اجرا کردند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، بیان ژن TCF7L2 در کبد، سطح گلوکز خون، انسولین، هموگلوبین گلیکوزیله و مقاومت انسولین در هر دو گروه اندازه گیری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل در سطح P< 0.05 انجام شد.
یافته ها: پس از مداخله ورزشی، بیان ژن TCF7L2 و سطح سرمی انسولین در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل به میزان معنی داری بالاتر بودند (05/0P<). سطح گلوکز خون، هموگلوبین گلیکوزیله و مقاومت انسولین در گروه تمرین به میزان معنی داری پایین تر از گروه کنترل بودند (05/0P<).
نتیجه گیری: بر اساس این یافته ها، به نظر می رسد بهبود کنترل گلایسمیک در پاسخ به تمرینات تناوبی شدید تا اندازه ای به کاهش گلوکونئوژنز ناشی از افزایش بیان TCF7L2 کبدی وابسته است.
شماره‌ی مقاله: 24
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
