1- 1- دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش ،گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران
2- دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزش، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران ،khosrojalali@gmail.com
3- دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزش، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران
2- دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزش، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران ،
3- دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزش، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران
چکیده: (22 مشاهده)
مقدمه: دیابت نوع2 و ارتباط آن با بیماری های قلبی عروقی یکی از دغدغه های جامعه امروزی است. لذا هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه تاثیر تمرین هوازی و مصرف مکمل گیمنما سیلوستر بر برخی از نشانگرهای مرتبط با کاردیومیوپاتی موش های مبتلا به دیابت نوع2 است.
روش ها: جامعه آماری را 40 موش C57BL/6 نر تشکیل می دادند که پس از 20 هفته تغذیه با رژیم غذایی پر چرب دیابتی شدند. سپس به صورت تصادفی به 5 گروه هشت تایی، دیابت و تمرین هوازی، دیابت ومکمل گیمنما سیلوستر، دیابت و تمرین هوازی به همراه مکمل گیمنما سیلوستر، کنترل دیابت و کنترل سالم تقسیم شدند. برنامه تمرین هوازی، تمریناتی با سرعت (m/min)10 به مدت شش هفته و پنج جلسه تمرین در هفته بود. مصرف گیمنما سیلوستر روزانه به میزان 1/0 گرم بر کیلوگرم به مدت شش هفته انجام شد.
یافته ها: یافته ها نشان داد که تمرین هوازی و مصرف مکمل گیمنما سیلوستر باعث کاهش معناداری در سطوح گلوکز، انسولین، مقاومت به انسولین و بیان ژن های CASPASE-1 وNLRP3 در بافت قلب شد که بیشترین کاهش بر متغیر های وابسته مربوط به گروه تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل گیمنما سلیوستر نسبت به گروه کنترل دیابت بود.
نتیجه گیری: تمرین هوازی و مصرف مکمل گیمنما سیلوستر باعث بهبود متغیر های خونی از طریق کاهش گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین و هم چنین بهبود نشانگرهای مرتبط با کاردیومیوپاتی از طریق کاهش بیان ژن های CASPASE-1 وNLRP3 در بافت قلب موش های مبتلا به دیابت نوع2 شد.
روش ها: جامعه آماری را 40 موش C57BL/6 نر تشکیل می دادند که پس از 20 هفته تغذیه با رژیم غذایی پر چرب دیابتی شدند. سپس به صورت تصادفی به 5 گروه هشت تایی، دیابت و تمرین هوازی، دیابت ومکمل گیمنما سیلوستر، دیابت و تمرین هوازی به همراه مکمل گیمنما سیلوستر، کنترل دیابت و کنترل سالم تقسیم شدند. برنامه تمرین هوازی، تمریناتی با سرعت (m/min)10 به مدت شش هفته و پنج جلسه تمرین در هفته بود. مصرف گیمنما سیلوستر روزانه به میزان 1/0 گرم بر کیلوگرم به مدت شش هفته انجام شد.
یافته ها: یافته ها نشان داد که تمرین هوازی و مصرف مکمل گیمنما سیلوستر باعث کاهش معناداری در سطوح گلوکز، انسولین، مقاومت به انسولین و بیان ژن های CASPASE-1 وNLRP3 در بافت قلب شد که بیشترین کاهش بر متغیر های وابسته مربوط به گروه تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل گیمنما سلیوستر نسبت به گروه کنترل دیابت بود.
نتیجه گیری: تمرین هوازی و مصرف مکمل گیمنما سیلوستر باعث بهبود متغیر های خونی از طریق کاهش گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین و هم چنین بهبود نشانگرهای مرتبط با کاردیومیوپاتی از طریق کاهش بیان ژن های CASPASE-1 وNLRP3 در بافت قلب موش های مبتلا به دیابت نوع2 شد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |