مقدمه: استرس اکسیداتیو، آشکارا با دیابت و عوارض آن در ارتباط است. احتمالا ترکیبات موجود در چای، بافت‌های بدن را در مقابل آسیب‌های اکسیدانی محافظت می‌کند. بر این اساس اثر عصاره تام چای سیاه و فراکسیون‌های حاصل از آن بر استرس اکسیداتیو رت‌های دیابتی مطالعه شد.
روش‌ها: در این مطالعه، ۵۶ رت نر سه ماهه در محدوده وزنی ۲۵۰-۲۰۰ گرم انتخاب و به طور تصادفی به ۸ گروه ۷تایی تقسیم و به مدت یک ماه مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه‌های اول و دوم سالم غیر دیابتی و بقیه گروه‌ها توسط استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. به گروه‌های هشت گانه به ترتیب: ۱- حامل (کنترل)، ۲- عصاره تام+ حامل (کنترل)، ۳- حامل (دیابتی، کنترل)، ۴- عصاره تام+ حامل (دیابتی) و فراکسیون‌های متانولی+ حامل ۵-۲۰% (دیابتی) ۶- ۴۰% (دیابتی)، ۷- ۶۰% (دیابتی)، ۸- ترکیب ۸۰ و ۱۰۰% (دیابتی) به صورت داخل صفاقی روزانه ترزیق شد. در پایان مطالعه از رت‌ها خون‌گیری و پارامترهای استرس اکسیداتیو اندازه‌گیری گردید و داده‌ها با استفاده از روش آنالیز واریانس یک طرفه و نرم‌افزار SPSS مورد تجریه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: در این مطالعه، عصاره تام باعث افزایش آنتی اکسیدانت تام (۰۰۱/۰ =(P، سوپر اکسید دیسموتاز(۰۱۰/۰ =P)، گلوتاتیون پراکسیداز (۰۰۰/ =P) و گلوتاتیون (۰۰۲/۰ =P) در رت‌های سالم و دیابتیک و کاهش مالون دی آلدیید (۰۱/۰=P) در رت‌های دیابتیک شد. همچنین فراکسیون ۲۰%، باعث بیشترین افزایش در میزان‌های تام آنتی اکسیدانت (۰۰۹/ ۰=P)، سوپراکسید دیسموتاز ( ۰۰۲/۰=P)، گلوتاتیون پراکسیداز(۰۰۱/۰=P) و گلوتاتیون (۰۰۱/۰=p) و بیشترین کاهش در میزان مالون دی آلدیید (۰۰۱/=P) در رت‌های دیابتیک گردید.
نتیجه‌گیری: تجویز عصاره تام چای سیاه و فراکسیون ۲۰% حاصل از آن، بر استرس اکسیداتیو رت‌های دیابتیک تاثیر مثبت دارد.
