فرزانه عسگری طایی، زهره قندچی، سیدعلی مصطفوی، پیام حسین‌زاده، محمود محمودی مجدآبادی، سیدعلی کشاورز،
دوره ۱۱، شماره ۴ - ( ۳-۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: یکی از عمده‌ترین نگرانی‌ها در کودکان مبتلا به دیابت نوع ۱ کنترل گلایسمی است. هدف این مطالعه تعیین چگونگی کنترل گلایسمی در ارتباط با رژیم غذایی و برنامه انسولین درمانی در بیماران دیابتی نوع ۱ است.
روش‌ها: در مطالعه توصیفی - مقطعی حاضر،۸۵ کودک دیابتی نوع یک عضو انجمن دیابت ایران با میانگین سنی ۲±۲/۱۴ سال مورد بررسی قرارگرفتند. برای بیماران یادآمد۲۴ ساعته خوراک برای ۳ روز تکمیل شد. جهت بررسی وضعیت کنترل گلایسمی از شاخص هموگلوبین گلیکوزیله استفاده شد.
یافته‌ها: میانگین درصد هموگلوبین گلیکوزیله افراد شرکت کننده در این پژوهش ۹/۱ ± ۱/۸ درصد بود. اکثر بیماران (۵۷%) کنترل مطلوبی روی سطوح قند خون خود نداشتند. بین سطوح HbA۱C و تعداد وعده‌های غذایی (۰۲/۰(P=، دفعات پایش قند خون در روز (۰۰۴/۰(P= و سطح تحصیلات مادر (۰۰۳/۰(P= ارتباط معکوس معنی‌دار مشاهده شد. بین دفعات مراجعه به پزشک (۰۱/۰ = (P، دفعات بستری شدن در بیمارستان در سال گذشته (۰۰۲/۰ = (P، و بعد خانوار (۰۰۱/۰(P= با سطوح HbA۱C ارتباط معنی‌دار بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به کنترل نامناسب گلایسمی در اکثر بیماران دیابتی نوع ۱ مورد بررسی، لزوم تبیین راهکارهای موثر درمانی و تغذیه‌ای در این بیماران ضروری به نظر می‌رسد.
