هادی گلپسندی، محمدرحمان رحیمی، صلاح الدین احمدی،
دوره ۲۳، شماره ۵ - ( ۱۰-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی و مکمل‌یاری ویتامین D۳ بر سطح پروتئین آیریزین قلبی، مقاومت به انسولین و پروفایل لیپیدی در رت‌های القاء شده به دیابت نوع دو انجام شد.
روش‌ها: چهل سر رت نر نژاد ویستار پس از القاء دیابت نوع دو از طریق ترکیب رژیم غذایی پُرچرب+ استرپتوزوتوسین، به‌طور تصادفی به پنج گروه: ۱) کنترل سالم (NC)، ۲) کنترل دیابتی (DC)، ۳) دیابت+تمرین هوازی (DAT)، ۴) دیابت+ویتامین D۳ (DVD) و ۵)دیابت+ تمرین هوازی+ ویتامین D۳ (DVDAT) تقسیم شدند. برنامۀ تمرین هوازی (پنج‌بار در هفته با شدت ۶۰% حداکثر سرعت دویدن، به‌مدت یک ساعت) و مکمل یاری ویتامین D۳ (هر هفته ۱۰۰۰۰IU/ کیلوگرم) انجام شد. پس از بیهوش نمودن رت‌ها، نمونۀ خونی جهت ارزیابی سطوح سرمی گلوکز، انسولین، تری‌گلیسیرید، کلسترول، LDL و HDL گرفته شد. بافت قلب جهت ارزیابی مقدار محتوای پروتئینی آیریزین جداسازی گردید.
یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس یک‌طرفه نشان داد که سطح پروتئین آیریزین بافت قلب در گروه‌های DAT، DVD و DVDAT افزایش معنادار ۰۴/۱۴، ۲۸/۱۲ و ۵۶/۲۴ درصدی به‌ترتیب نسبت به DC داشت (۰۰۱/۰>P)، مقاومت به انسولین نیز در تمامی گروه‌های مداخله نسبت به گروه DC کاهش معناداری نشان داد (۰۰۱/۰>P)، اما سطوح HDL، تری‌گلیسیرید و کلسترول فقط در گروه‌های DAT و DVDAT نسبت به گروه DC کاهش معناداری داشت.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، به‌نظر می‌رسد که هشت هفته تمرین هوازی و مکمل ویتامین D۳احتمالاً از طریق افزایش محتوای پروتئین آیریزین قلبی، باعت بهبود شاخص مقاومت به انسولین و پروفایل لیپیدی در رت‌های القاء شده به دیابت نوع دو می‌گردد.
لیلا رحمانی، محمدرحمان رحیمی، شمس الدین احمدی، حسن فرجی،
دوره ۲۴، شماره ۴ - ( ۸-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: ناقل ۴ گلوکز (GLUT۴)، مهم‌ترین انتقال‌دهندۀ گلوکز در عضلۀ اسکلتی است. اختلال در بیان GLUT۴ نقش مهمی را در اختلالات هومئوستاز گلایسمیک ایفا می‌کند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین هوازی و مکمل ویتامین D۳ بر سطوح پروتئین GLU T۴ و مقاومت به انسولین در عضلۀ نعلی موش‌های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین و مصرف غذای پُرچرب بود.
روش‌ها: ۴۰ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار پس از القای دیابت نوع دو به وسیلۀ رژیم غذایی پُرچرب (۶ هفته) و تزریق استرپتوزوتوسین به طور تصادفی به ۵ گروه کنترل سالم (HC)، کنترل دیابتی (DC)، دیابت+تمرین هوازی (DAT)، دیابت+ویتامین D۳ (DVD) و دیابت+تمرین هوازی+ویتامین D۳ (DVDAT) تقسیم شدند. موش‌ها به مدت هشت هفته تحت تمرین هوازی و مکمل‌دهی با ویتامینD۳ قرار گرفتند. ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسۀ تمرین موش‌ها بیهوش شدند و بافت عضلۀ نعلی برای اندازه‌گیری محتوای پروتئین GLUT۴ جدا شد. همچنین سطوح سرمی انسولین، گلوکز و ویتامین D۳ اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه نشان داد که سطوح پروتئین GLUT۴ در گروه DC به‌طور معنیداری کمتر از گروه HC بود (۰۰۱/۰ >P). اما در گروه DVDAT به‌طور معنیداری بالاتر از گروه DC (۰۴/۰ >P) وDVD (۰۰۵/۰ >P) بود. همچنین در گروه DAT به‌طور معنیداری بالاتر از گروه DVD بود (۰۱۸/۰ >P). شاخص مقاومت به انسولین نیز در گروه‌هایDVD ، DAT و DATVD به‌طور معنیداری کمتر از گروه DC بود (۰۰۱/۰ >P).
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد که هشت هفته تمرین هوازی همراه با مکمل‌دهی ویتامین D۳ از طریق افزایش پروتئین GLUT۴ و بهبود مقاومت به انسولین منجر به بهبود متابولیسم گلوکز در موش‌های دیابتی می‌شود.
