نظر به این‌که شیوع چاقی در جهان رو به افزایش بوده و باتوجه به ارتباط چاقی با بیماری‌هایی مثل دیابت نوع ۲ ، هیپرلیپیدمی،پرفشاری خون ، بیماری‌های قلب و عروق و سرطان سینه ، مطالعه حاضر برروی ۱۵۰ دانشجوی دختر که به‌روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک از ساکنین خوابگاه ولنجک دانشگاه شهید بهشتی تهران انتخاب شده بودند ، انجام گرفت.
روش‌ها : این مطالعه از نوع مقطعی -تحلیلی بوده و اطلاعات شامل اندازه گیری قد، وزن،دورکمر، دور باسن و تکمیل پرسشنامه وضعیت اجتماعی -اقتصادی و بسامد خوراک بود. در این مطالعه BMI جهت بررسی چاقی عمومی و WHR جهت بررسی چاقی مرکزی محاسبه شدند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش ۱۱ صورت گرفت.
یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سن، نمایه توده بدنی (BMI)، نسبت دور کمر به دور باسن(WHR) و دور کمر (WC) معادل ۳۱ ۲۶۰ماه، ۵۶/۲ ۴۲/۲۱کیلوگرم بر متر مربع، ۰۴/۰ ۷۹/۰ و ۱/۷ ۷۱/۷۵ سانتی متر بود. درمیان نمونه های مورد بررسی، ۵/۴۰ درصد، WHR بیش از ۸/۰ داشتند . ۳/۹ درصد دارای اضافه وزن ، ۱/۶۲ درصد دارای وزن طبیعی و ۶/۲۸ درصد دارای کمبود وزن بودند. ۸/۳۷% ازآنها هیچ گاه ورزش نمی کردند و ۳/۲۳% فقط از شیرینی‌جات ،چیپس و پفک به عنوان میان وعده استفاده می نمودند . در این بررسی میان BMI و مصرف کره ، شیر ، گوشت (۰۰۱/۰ P<برای همه ) و تخم مرغ (۰۱/۰P< )، بین WHR و مصرف تخم مرغ و کره (۰۱/۰P< برای هر دو ) و نیز میان WC و مصرف کره (۰۰۱/۰P<) و شیر (۰۱/۰P< ) ارتباط معنی دار معکوس مشاهده شد .
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاکی از این است که چاقی عمومی در بین نمونه های مورد بررسی از شیوع بالایی برخوردار نیست، اما میزان چاقی مرکزی بر اساس WHR قابل توجه می باشد.
