علیرضا زندی نژاد، حسین عابدنطنزی، فرشاد غزالیان، علیرضا براری،
دوره ۲۳، شماره ۳ - ( ۶-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: هدف پژوهش حاضر مطالعۀ تغییرات بیان ژنCox-۱ و Cox-۲ بافت کبد و حجم تومور پس از انجام تمرین هوازی و مصرف عصارۀ آناناس در موش‌های مبتلا به سرطان پوست بود.
روش‌ها: این مطالعۀ بنیادی- آزمایشگاهی بر روی ۳۲ سر موش‌های نر نژاد C۵۷BL/۶ در چهار گروه شامل کنترل، تمرین هوازی، عصارۀ آناناس و تمرین هوازی- آناناس انجام شد. حیوانات پس از القای تومور، برنامۀ تمرین هوازی به‌مدت شش هفته انجام شد و عصارۀ آناناس به میزان mg/kg ۳۰۰ گاواژ شد. وزن و حجم تومور موش‌ها اندازه‌گیری شد. پس از تهیۀ خون و نمونه‌های بافتی، بیان ژن Cox-۱ و Cox-۲ بافت کبد به روش RT-PCR انجام گرفت. سپس داده‌ها با استفاده آنالیز واریانس یک‌طرفه، آزمون تحلیل واریانس دو عاملی و تعقیبی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند و سطح معنی‌داری ۰۵/۰ P≤ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: براساس نتایج مطالعه در گروه تمرین هوازی و تمرین- آناناس کاهش معنی‌دار حجم تومور و کاهش بیان ژن Cox-۱ (۹۷/۰±۵۹/۰) و Cox-۲ (۴/۰±۵/۰) بافت کبدی و در گروه تجربی تعاملی تمرین– آناناس نسبت به کنترل (۰±۱) مشاهده شد (۰۵/۰ P≤). بیان ژن Cox ۱ در گروه تمرین هوازی افزایش معنی‌دار داشت ولی در گروه تمرین- آناناس کاهش معنی‌دار مشاهده شد. همچنین بیان ژن Cox ۲ بافت کبد در گروه تمرین هوازی و گروه تجربی تعاملی تمرین- آناناس نسبت به کنترل کاهش معنی‌داری داشت ولی در گروه آناناس نسبت به کنترل تفاوت بیان این ژن معنی‌دار نبود.
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد بیان ژن Cox ۱ در گروه تمرین هوازی افزایش معنی‌دار و در گروه تمرین- آناناس کاهش معنی‌دار مشاهده شد. بیان ژن Cox ۲ بافت کبد در گروه تمرین هوازی و گروه تعاملی تمرین- آناناس نسبت به کنترل کاهش معنی‌داری داشت از آنجا که آنزیم Cox-۲ با التهاب و درد، رگ‌زایی، سرطان و بیماری آلزایمر ارتباط دارد کند. بنابراین می توان نتیجه گرفت مهار و یا کاهش آن به‌عنوان یک راهبرد امیدبخش و مؤثر برای درمان و جلوگیری از سرطان می‌تواند مورد توجه قرار گیرد.
