روشها: این مطالعه روی 126 زن در گروههای اضافه وزن و درجات مختلف چاق( Kg/m2 25BMI>) و 33 نفر زن با وزن نرمال (Kg/m2 25BMI<) انجام گرفت. سطوح سرمی آدیپونکتین و لپتین با روش ایمنواسای با تعیین شد. سطوح گلوکز و پروفایل لیپید در حالت ناشتا به ترتیب با روشهای گلوکز اکسیداز و آنزیماتیک اندازهگیری شدند. برای تعیین اختلاف میانگین متغیرها، همبستگی بین آدیپونکتین با سایر پارامترهای مورد مطالعه و نشان دادن گرایش تاثیرگذاری این پارامترها بر روی آدیپونکتین در بین گروهها به ترتیب از آزمونهای آنالیز واریانس یک طرفه، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده گردید.
یافتهها: میانگین غلظت سرمی آدیپونکتین با افزایش درجات چاقی به طور معنیداری کاهش یافت (05/0>P). اختلاف میانگین پروفایل لیپید ، متغیرهای آنتروپومتریک ، غلظت سرمی آدیپونکتین، غلظت لپتین و گلوکز در بین گروهها از نظر آماری معنیدار بود (05/0>P). همبستگی بین آدیپونکتین با نمایه توده بدن (321/0- =r) معکوس و معنیداری بود. بین غلظت سرمی آدیپونکتین با سطح سرمی لپتین همبستگی یافت نشد (115/0- =r). همبستگی بین آدیپونکتین با لیپید پروفایل منفی و معنیدار، در حالی که همبستگی آن با سطح سرمی HDL-کلسترول مستقیم و معنیدار بود (134/0=r). نتایج آنالیز رگرسیون چند گانه نشان داد که نمایه توده بدن، دور باسن، قد و دور وسط بازو همبستگی معنی داری با آدیپونکتین دارند (05/0>P). به ترتیب گلوکز و اندازه دور باسن بیشترین و میزان تریگلیسرید و اندازه ضخامت چین پوستی کمترین همبستگی با آدیپونکتین را در گروههای مورد مطالعه داشتند.
نتیجهگیری: یافتههای این مطالعه نشان داد که آدیپونکتین برخلاف لپتین همبستگی معکوسی با شاخصهای آدیپوزیتی و پروفایل لیپیدی در زنان داشت؛ بنابراین ممکن است به عنوان یک شاخص در مطالعه بیماریهای مرتبط با چاقی زنان در نظر گرفته شود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |