دوره 1، شماره 2 - ( 4-1381 )
جلد 1 شماره 2 صفحات 164-159 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hossein-Nezhad A, Larijani B. HYPERTENSIVE DISORDERS IN GESTATIONAL DIABETES MELLITUS. ijdld 2002; 1 (2) :159-164
URL: http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-489-fa.html
URL: http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-489-fa.html
حسین نژاد آرش، لاریجانی باقر. همراهی اختلالات فشار خون با دیابت بارداری. مجله دیابت و متابولیسم ایران. 1381; 1 (2) :159-164
چکیده: (18371 مشاهده)
دیابت بارداری به عنوان اختلال تحمل کربوهیدرات که برای اولین بار در بارداری ایجاد یا تشخیص داده میشود تعریف میگردد. پرفشاری خون که در نتیجه بارداری بوجود میآید پرفشاری برخاسته از بارداری (PIH) نامیده میشود. پرفشاری خون برخاسته از بارداری خود به دو گروه پرفشاری خون بارداری و پرهاکلامپسی تقسیم میشود. هدف از این مطالعه مقایسه بروز این اختلالات در بیماران مبتلا به دیابت بارداری با گروه شاهد است.
روش: این مطالعه به صورت مورد-شاهدی بر روی 2416 خانم باردار که به 5 درمانگاه وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران مراجعه نمودهاند انجام شده
است. از روش غربالگری همگانی با آزمون تحمل گلوکز 50 گرم یک ساعته در این مطالعه استفاده شده است. مقادیر بالای 130 میلیگرم در دسیلیتر به عنوان مقادیر مثبت تلقی شده و به دنبال آن آزمون تحمل گلوکز 100 گرم سه ساعته به عنوان آزمون تشخیصی انجام شده است. برای تشخیص بیماران مبتلا به دیابت بارداری از معیارهای کارپنتر و کوستون استفاده شده است. در مجموع 114 بیمار مبتلا به دیابت بارداری تشخیص داده شدند. 220 خانم باردار با مقادیر طبیعی قند خون به عنوان گروه شاهد وارد مطالعه شده که این گروه از نظر سن، شاخص توده بدن، تعداد حاملگی و سن بارداری با بیماران مبتلا به دیابت بارداری همسان شدند. از معیارهای کالج مامایی و زنان برای تشخیص پرفشاری خون استفاده شده است.
یافتهها: میزان متوسط سن، شاخص توده بدن، تعداد زایمان در بیماران و گروه شاهد به ترتیب 13/6 09/29 در مقایسه 664/28، 33/443/27 در مقایسه 8/164/26 و بالاخره 79/1 در مقایسه 52/1 بوده است. بیماران مبتلا به دیابت بارداری در مقایسه با گروه شاهد شیوع بالاتری از پرفشاری اساسی خون، پرفشاری خون برخاسته از بارداری و پرهاکلامپسی داشتند.
نتیجهگیری: به نظر میرسد پرفشاری اساسی خون، پرفشاری برخاسته از بارداری و پرهاکلامپسی در بیماران مبتلا به دیابت بارداری در مقایسه با خانمهای باردار با میزان قند خون طبیعی، شیوع بالاتری دارند.
روش: این مطالعه به صورت مورد-شاهدی بر روی 2416 خانم باردار که به 5 درمانگاه وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران مراجعه نمودهاند انجام شده
است. از روش غربالگری همگانی با آزمون تحمل گلوکز 50 گرم یک ساعته در این مطالعه استفاده شده است. مقادیر بالای 130 میلیگرم در دسیلیتر به عنوان مقادیر مثبت تلقی شده و به دنبال آن آزمون تحمل گلوکز 100 گرم سه ساعته به عنوان آزمون تشخیصی انجام شده است. برای تشخیص بیماران مبتلا به دیابت بارداری از معیارهای کارپنتر و کوستون استفاده شده است. در مجموع 114 بیمار مبتلا به دیابت بارداری تشخیص داده شدند. 220 خانم باردار با مقادیر طبیعی قند خون به عنوان گروه شاهد وارد مطالعه شده که این گروه از نظر سن، شاخص توده بدن، تعداد حاملگی و سن بارداری با بیماران مبتلا به دیابت بارداری همسان شدند. از معیارهای کالج مامایی و زنان برای تشخیص پرفشاری خون استفاده شده است.
یافتهها: میزان متوسط سن، شاخص توده بدن، تعداد زایمان در بیماران و گروه شاهد به ترتیب 13/6 09/29 در مقایسه 664/28، 33/443/27 در مقایسه 8/164/26 و بالاخره 79/1 در مقایسه 52/1 بوده است. بیماران مبتلا به دیابت بارداری در مقایسه با گروه شاهد شیوع بالاتری از پرفشاری اساسی خون، پرفشاری خون برخاسته از بارداری و پرهاکلامپسی داشتند.
نتیجهگیری: به نظر میرسد پرفشاری اساسی خون، پرفشاری برخاسته از بارداری و پرهاکلامپسی در بیماران مبتلا به دیابت بارداری در مقایسه با خانمهای باردار با میزان قند خون طبیعی، شیوع بالاتری دارند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
