Matin H, Rastgarimehr B, Afkari M E, Solhi M, Taghdisi M H, Mansourian M, et al . RELATIONSHIP BETWEEN THE EDUCATIONAL STAGE OF PRECEDE MODEL AND QUALITY OF LIFE IMPROVEMENT IN THE ELDERLY AFFILIATED WITH TEHRAN CULTURE HOUSE FOR THE AGED. ijdld 2014; 13 (6) :469-478
URL:
http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5269-fa.html
متین حبیبه، رستگاری مهر بابک، افکاری محمد اسحاق، صلحی مهناز، تقدیسی محمدحسین، منصوریان مرتضی، و همکاران. و همکاران.. ارتباط فاز آموزشی مدل پرسید با کیفیت زندگی سالمندان تحت پوشش فرهنگسرای سالمندان تهران. مجله دیابت و متابولیسم ایران. 1393; 13 (6) :469-478
URL: http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5269-fa.html
1- گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تبریز
2- دانشکده علوم پزشکی آبادان
3- گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران
4- گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران
5- گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایلام
6- مرکز تحقیقات مدیریت بیمارستانی دانشگاه علوم پزشکی ایران
7- مرکز تحقیقات بیماریهای غیرواگیر، پژوهشکده علوم جمعیتی غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران
8- گروه فوریتهای پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قم
9- گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی زاهدانز ، Hjafaralilou@gmail.com
چکیده: (8500 مشاهده)
مقدمه: افزایش جمعیت سالمندی و به تبع آن افزایش میزان بیماریهای مزمن و کاهش سطح کیفیت زندگی سالمندان مشکلات زیادی را برای جوامع مختلف در پی داشته است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر مداخله آموزشی با استفاده از سازههای آموزشی الگوی پرسید در ارتقاء کیفیت زندگی سالمندان انجام شده است.
روشها: در این پژوهش نیمه تجربی 54 نفر از سالمندان تحت پوشش فرهنگسرای سالمندان تهران در قالب دو گروه آزمون و کنترل در سال 1388 شرکت داشتند. برای جمعآوری دادهها پرسشنامه محقق ساختهای بر اساس مدل پرسید و همچنین پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت استفاده شد و کیفیت زندگی سالمندان قبل و 1 ماه بعد از مداخله آموزشی بررسی شد. برای آنالیز دادههای حاصل از این بررسی نیز از آزمونهای آماری آنالیز واریانس یکطرفه، تی مستقل و تی زوجی استفاده شد.
یافتهها: میانگین نمره کل کیفیت زندگی سالمندان گروه آزمون، قبل و بعد از مداخله آموزشی با مقدار 05/0< P اختلاف معنیداری نشان داد ولی بین نمره کل دو گروه تفاوت معنیدار آماری مشاهده نشد. همچنین ارتباط عامل مستعد کننده (نگرش)، بعضی از عوامل قادر کننده و عوامل رفتاری با کیفیت زندگی با مقدار 05/0< P معنیدار بود. بررسی ارتباط سازه مستعد کننده (آگاهی) و عوامل تقویت کننده با کیفیت زندگی نتیجه آماری معنیداری نشان نداد.
نتیجهگیری: به نظر میرسد که برنامههای آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت در ارتقاء کیفیت زندگی سالمندان مؤثر است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1393/8/26 | پذیرش: 1393/8/26 | انتشار: 1393/8/26