دوره 19، شماره 1 - ( 11-1398 )
جلد 19 شماره 1 صفحات 35-26 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zarei F, Sherafati Moghadam M, Shabani M, Jokar M. THE EFFECTS OF 4 WEEKS HIGH INTENSITY INTERVAL TRAINING ON MAMMALIAN RAPAMYCIN TARGET PROTEIN (MTOR) AND STEROL TRANSCRIPTION FACTOR REGULATORY PROTEIN-1 (SREBP1) PROTEINS CONTENT IN DIABETICS OBESE RATS ADIPOSE TISSUE. ijdld 2020; 19 (1) :26-35
URL: http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5905-fa.html
URL: http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5905-fa.html
زارعی فاطمه، شرافتی مقدم محمد، شعبانی مریم، جوکار مسعود. تأثیر 4 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر محتوای پروتئین‌های هدف میکانیکی راپامایسین در پستانداران (mTOR) و عامل رونویسی استرول تنظیم‌کننده پروتئین-1 (SREBP1) در بافت چربی موش‌های صحرایی چاق مبتلا به دیابت نوع دو. مجله دیابت و متابولیسم ایران. 1398; 19 (1) :26-35
فاطمه زارعی1 
، محمد شرافتی مقدم2 ، مریم شعبانی* 3، مسعود جوکار4
، محمد شرافتی مقدم2 ، مریم شعبانی* 3، مسعود جوکار4
1- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده‌ی علوم انسانی
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد هشتگرد
3- دانشگاه آزاد واحد هشتگرد ،maryam.shabani@hiau.ac.ir
4- دانشگاه خوارزمی
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد هشتگرد
3- دانشگاه آزاد واحد هشتگرد ،
4- دانشگاه خوارزمی
چکیده: (2402 مشاهده)
مقدمه: چاقی و دیابت نوع 2 می‌تواند در عملکرد مسیرهای مهم سلولی اختلال ایجاد کند. فعال شدن مسیر mTOR منجر به تنظیم پروتئین SREBP1 برای متابولیسم و تنظیم بافت چربی می‌شود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر 4 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر محتوای پروتئین‌های mTOR و SREBP1 در بافت چربی موش‌های صحرایی چاق مبتلا به دیابت نوع 2 می‌باشد.
روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 12 سر موش صحرایی نر 2 ماهه از نژاد اسپراگوداولی با میانگین وزن 20±300 گرم انتخاب و پس از دیابتی شدن از طریق القاء STZ و نیکوتین‌آمید به روش تصادفی به 2 گروه، تمرین دیابتی (6 سر) و کنترل دیابتی (6 سر) تقسیم شدند؛ گروه تمرینی 4 روز در هفته مطابق با برنامه تمرینی به مدت 4 هفته به تمرین ورزشی HIIT پرداختند؛ در حالی که گروه کنترل هیچ‌گونه برنامه تمرینی نداشتند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون t-مستقل و t-وابسته استفاده شد.
یافته‌ها: تغییر معنی‌داری در محتوای پروتئین mTOR (12/0>p) مشاهده نشد؛ اما محتوای پروتئین SREBP1 (001/0>p) افزایش معنی‌دار یافت. وزن گروه کنترل (0001/0P=) و گروه HIIT (010/0P=) افزایش معنی‌داری را نشان داد. قند خون گروه کنترل نیز افزایش معنی‌داری داشت (0001/0P=)؛ اما، قند خون موش‌های گروه HIIT، تغییر معنی‌داری را نشان نداد (14/0P=).
نتیجه‌گیری: 4 هفته تمرین HIIT نتوانست وزن، میزان قند خون و محتوای پروتئین‌های mTOR را تغییر معنی‌داری دهد. اما منجر به افزایش محتوای SREBP1 شد؛ بنابراین در تجویز تمرین HIIT باید عواملی مانند مدت زمان و شدت تمرین به گونه‌ای تنظیم شود که بهترین نتیجه حاصل شود.
روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 12 سر موش صحرایی نر 2 ماهه از نژاد اسپراگوداولی با میانگین وزن 20±300 گرم انتخاب و پس از دیابتی شدن از طریق القاء STZ و نیکوتین‌آمید به روش تصادفی به 2 گروه، تمرین دیابتی (6 سر) و کنترل دیابتی (6 سر) تقسیم شدند؛ گروه تمرینی 4 روز در هفته مطابق با برنامه تمرینی به مدت 4 هفته به تمرین ورزشی HIIT پرداختند؛ در حالی که گروه کنترل هیچ‌گونه برنامه تمرینی نداشتند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون t-مستقل و t-وابسته استفاده شد.
یافته‌ها: تغییر معنی‌داری در محتوای پروتئین mTOR (12/0>p) مشاهده نشد؛ اما محتوای پروتئین SREBP1 (001/0>p) افزایش معنی‌دار یافت. وزن گروه کنترل (0001/0P=) و گروه HIIT (010/0P=) افزایش معنی‌داری را نشان داد. قند خون گروه کنترل نیز افزایش معنی‌داری داشت (0001/0P=)؛ اما، قند خون موش‌های گروه HIIT، تغییر معنی‌داری را نشان نداد (14/0P=).
نتیجه‌گیری: 4 هفته تمرین HIIT نتوانست وزن، میزان قند خون و محتوای پروتئین‌های mTOR را تغییر معنی‌داری دهد. اما منجر به افزایش محتوای SREBP1 شد؛ بنابراین در تجویز تمرین HIIT باید عواملی مانند مدت زمان و شدت تمرین به گونه‌ای تنظیم شود که بهترین نتیجه حاصل شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
