دوره 22، شماره 4 - ( 8-1401 )                   جلد 22 شماره 4 صفحات 244-234 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Namjoo M, Nazarali P, Soori R, Ramezankhani A, Fallah F. Comparison of Mr-Proadm, No and Homa-Ir Responses to A Session of Submaximal Exercise in Athletes and Non-Athletes. ijdld 2022; 22 (4) :234-244
URL: http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-6156-fa.html
نامجو منیژه، نظرعلی پروانه، سوری رحمان، رمضان خانی اعظم، فلاح فاطمه. مقایسه‌ی پاسخMR-proADM ، NO و HOMA-IR به یک جلسه فعالیت ورزشی زیر بیشینه در آزمودنی‌های ورزشکار و غیر ورزشکار. مجله دیابت و متابولیسم ایران. 1401; 22 (4) :234-244

URL: http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-6156-fa.html


1- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده‌ی علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ‌‌‌ایران
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده‌ی علوم ورزشی، دانشگاه تهران،‌‌‌ تهران،‌‌‌ ایران
3- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، مؤسسه‌ی آموزش عالی رسام، کرج، البرز
4- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، مؤسسه‌ی آموزش عالی رسام، کرج، البرز ، Fatemefalah1363@gmail.com
چکیده:   (906 مشاهده)
مقدمه: آدرنومدولین(ADM)‌یک پپتید چند عملکردی است که در طیف گسترده‌‌‌ای از فرآیندهای فیزیولوژیکی و عملکرد قلبی-عروقی نقش دارد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه‌ی تأثیر فعالیت جسمانی ((PA بر سطوح ADM، نیتریک‌‌‌اکساید (NO) و میزان مقاومت به انسولین (HOMA-IR) در افراد ورزشکار و غیر ورزشکار بود.
روش‌‌ها: 12 ورزشکار و11 غیر ورزشکار در‌‌‌این مطالعه‌ی نیمه‌تجربی شرکت کردند. ‌‌شرکت‌کنندگان پژوهش با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. تمرین تردمیل بیشینه (برنامه‌ی بروس) در هر دو گروه انجام شد. نمونه‌‌های خونی قبل و پس از انجام جلسه تمرین جهت بررسی متغیرها جمع‌آوری گردید. داده‌‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس‌ یک‌طرفه، تی زوجی، تی مستقل و همبستگی پیرسون و در سطح معنی‌داری 05/0P< تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌‌ها: نتایج نشان داد که پس از‌یک وهله فعالیت ورزشی زیربیشینه، شاخص HOMA-IR در گروه غیر ورزشکار کاهش (034/0 P=) و مقادیر NO هر دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار افزایش‌یافت (001/0 P=، 002/0 P=) و‌‌‌این افزایش در گروه ورزشکار بیشتر بود. همچنین در مقادیر ADM سرم در گروه غیر ورزشکار (001/0 P=) پس از اتمام وهله‌ی تمرین افزایش مشاهده شد.
نتیجه‌گیری:‌ یک جلسه فعالیت جسمانی، احتمالاً با افزایش سطوح ADM و NO می‌تواند منجر به اتساع عروقی بهتر و بهبود عملکرد اندوتلیال و همچنین بهبود مقاومت به انسولین در افراد غیرفعال شود. از آنجا که در افراد ورزشکار تنها سطوح NO پس از پایان فعالیت افزایش یافت، به‌نظر می‌رسد PA بر بهبود عملکرد اندوتلیال افرادغیرفعال تأثیر بیشتری دارد.
متن کامل [PDF 772 kb]   (338 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1401/3/9 | پذیرش: 1401/9/9 | انتشار: 1401/8/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دیابت و متابولیسم ایران می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by: Yektaweb