دوره 24، شماره 6 - ( 12-1403 )
جلد 24 شماره 6 صفحات 365-356 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nazari M, Minasian V. Investigating the Relationship between Serum GLP-1 Levels and Thyroid-Related Hormones and Some Anthropometric Indices after a Period of Calisthenics Exercises in Diabetic Children. ijdld 2025; 24 (6) :356-365
URL: http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-6352-fa.html
URL: http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-6352-fa.html
نظری مریم، میناسیان وازگن. بررسی ارتباط سطوح سرمی GLP-1 با هورمون‌های مرتبط به تیروئید و برخی از شاخص‌های آنتروپومتریک پس از یک دوره تمرین‌های کلیستنیکس در کودکان دیابتی. مجله دیابت و متابولیسم ایران. 1403; 24 (6) :356-365
مریم نظری1 
، وازگن میناسیان* 2
، وازگن میناسیان* 2
1- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران ،v.minasian@spr.ui.ac.ir
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران ،
چکیده: (378 مشاهده)
مقدمه: بررسی‌های بالینی نشان می‌دهد که دیابت به‌عنوان یک اختلال متابولیکی می‌تواند کیفیت زندگی افراد مبتلا را تحت تأثیر قرار دهد و فعالیت بدنی ممکن است یک ابزار درمانی مؤثر در این افراد باشد. در این پژوهش ارتباط سطوح سرمی GLP-1 با هورمون‌های تیروکسین، TSH، انسولین، گلوکز، HbA1c، VO2max و برخی از شاخص‌های آنتروپومتریک به‌دنبال هشت هفته تمرین‌های کلیستنیکس بررسی شد.
روش‌‌ها: در این پژوهش نیمه تجربی 14 کودک غیرفعال مبتلابه دیابت نوع یک با میانگین سنی28/1±42/12 سال به‌طور غیر تصادفی انتخاب شدند و به‌مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته) تمرین‌های کلیستنیکس را انجام دادند. اندازه‌گیری‌های فیزیولوژیکی و نمونه‌گیری خون 48 ساعت قبل و پس از دورۀ تمرینی انجام شد. برای بررسی ارتباط از آزمون همبستگی پیرسن و برای اندازه‌گیری تغییرات درون‌گروهی از آزمون تی زوجی استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان دهندۀ وجود ارتباط مثبت و معنادار میان GLP-1 و انسولین قبل (703/0 r=، 005/0 P=) و پس از مداخلۀ تمرینی (668/0 r=، 009/0 P=) بود. همچنین ارتباط معکوس و معنادار میان سطوح GLP-1 و WC قبل (633/0 r=، 019/0 P=) و پس از تمرین (575/0 r=، 043/0 P=) و میان GLP-1 و درصد چربی بدن پس از تمرین (676/0 r=، 007/0 P=) دیده شد. در نتایج مربوط به تغییرات درون‌گروهی نیز افزایش معنادار GLP-1، انسولین، VO2max و کاهش معنادار WC به دست آمد.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که تمرین‌های کلیستنیکس می‌تواند در کاهش آثار منفی ناشی از بیماری دیابت نوع یک و افزایش سلامتی کودکان دیابتی مؤثر باشد.
روش‌‌ها: در این پژوهش نیمه تجربی 14 کودک غیرفعال مبتلابه دیابت نوع یک با میانگین سنی28/1±42/12 سال به‌طور غیر تصادفی انتخاب شدند و به‌مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته) تمرین‌های کلیستنیکس را انجام دادند. اندازه‌گیری‌های فیزیولوژیکی و نمونه‌گیری خون 48 ساعت قبل و پس از دورۀ تمرینی انجام شد. برای بررسی ارتباط از آزمون همبستگی پیرسن و برای اندازه‌گیری تغییرات درون‌گروهی از آزمون تی زوجی استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان دهندۀ وجود ارتباط مثبت و معنادار میان GLP-1 و انسولین قبل (703/0 r=، 005/0 P=) و پس از مداخلۀ تمرینی (668/0 r=، 009/0 P=) بود. همچنین ارتباط معکوس و معنادار میان سطوح GLP-1 و WC قبل (633/0 r=، 019/0 P=) و پس از تمرین (575/0 r=، 043/0 P=) و میان GLP-1 و درصد چربی بدن پس از تمرین (676/0 r=، 007/0 P=) دیده شد. در نتایج مربوط به تغییرات درون‌گروهی نیز افزایش معنادار GLP-1، انسولین، VO2max و کاهش معنادار WC به دست آمد.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که تمرین‌های کلیستنیکس می‌تواند در کاهش آثار منفی ناشی از بیماری دیابت نوع یک و افزایش سلامتی کودکان دیابتی مؤثر باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
