1- دانشگاه شیراز
2- دانشگاه شیراز ، daryanoosh@shirazu.ac.ir
چکیده: (243 مشاهده)
مقدمه: میتوفاژی نوعی مرگ سلولی برای تنظیم کیفیت میتوکندری است که در شرایط بیماری مانند دیابت میتواند منجر به اختلال شود؛ بنابراین، هدف از انجام تحقیق حاضر، تاثیر تمرین تناوبی پرشدت (HIIT) بر میزان پروتئینهای مرتبط با مسیر میتوفاژی (LC3 و BNIP3L) در بافت عضلانی نعلی رتهای مبتلا به دیابت نوع 2 میباشد.
روشها: در این مطالعه تجربی، 18 سر رت نر سه ماهه از نژاد اسپراگداولی با میانگین وزن 30±270 گرم انتخاب شدند. رتها از طریق تزریق درونصفاقی محلول استرپتوزوتوسین و نیکوتینآمید مبتلا به دیابت نوع 2 شدند. این رتها به روش تصادفی به دو گروه، تمرین دیابتی و کنترل دیابتی تقسیم شدند؛ یک گروه کنترل سالم نیز در نظر گرفته شد. گروه تمرینی، HIIT را به مدت هشت هفته با شدتی معادل 85 تا 95 درصد حداکثر سرعت انجام دادند. تجزیه و تحلیل دادهها از طریق آزمون آنوای یکطرفه در نرمافزار گرافپد پریسم نسخه 5/9 انجام شد. سطح معناداری 05/0P≤ در نظر گرفته شد.
یافتهها: محتوای پروتئینهای LC3 و BNIP3L افزایش معنیداری را پس از هشت هفته HIIT نسبت به هر دو گروه کنترل دیابتی و کنترل سالم نشان داد (0001/0P=).
نتیجهگیری: میتوان نتیجه گرفت که HIIT با افزایش عوامل مرتبط با میتوفاژی میتواند سبب پاکسازی میتوکندریهای ناکارآمد در عضله آزمودنیهای دیابتی شود؛ با این وجود میتوفاژی بیش از حد نیز میتواند سبب نقص عملکردی در تنظیم کیفیت میتوکندریها شود.
شمارهی مقاله: 5
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/7/15 | پذیرش: 1402/10/20