گروه آموزش تربیت بدنی، دانشگاه فرهنگیان، صندوق پستی 889-14665 تهران، ایران ، ha.alizadeh@cfu.ac.ir
چکیده: (121 مشاهده)
مقدمه
دیابت نوع 2 با مقاومت به انسولین و هیپرگلیسمی مشخص می‌شود و می‌تواند منجر به بیماری‌های قلبی شود. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر MIIT بر مسیر S6K1 در میوکارد است که مربوط به کنترل رشد و تکثیر سلولی است.
روش‌ها
در این مطالعه 12 سر رت نر دو ماهه از نژاد اسپراگ‌داولی با میانگین وزن 30±280 گرم شرکت داشتند. برای القای دیابت، محلول‌های نیکوتین‌آمید و استرپتوزوتوسین به ترتیب با دوز 110 mg/kg و 60 mg/kg تزریق شد. قند خون رت‌ها بین 126-260 میلی‌گرم بر دسی‌لیتر به‌عنوان شاخص دیابتی شدن نوع 2 تعیین شد. پس از القای دیابت رت‌ها به روش تصادفی به گروه تمرین دیابتی (6 سر) و کنترل دیابتی (6 سر) تقسیم شدند. گروه تمرین دیابتی به‌مدت 4 هفته و هر هفته 4 جلسه تمرین کردند. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین بطن چپ قلب جدا شد و میزان پروتئین با روش وسترن بلاتینگ سنجش شد. نرمال بودن داده‌ها از طریق آزمون آماری شاپیرو-ویلک بررسی شد. متغیرهای با آزمون‌های آماری t-مستقل و نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. سطح معناداری پژوهش حاضر، 05/0P≤ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها
داده‌ها نشان داد محتوای درون سلولی تام (62/0P=)، فسفوریله (85/0P=) و نسبت تام به فسفوریله (77/0P=) پروتئین S6K1 پس از 4 هفته MIIT، تغییر معنی‌داری را نشان نداده است.
نتیجه‌گیری
به نظر می‌رسد پس از 4 هفته MIIT، پروتئین S6K1 تغییر معنی‌داری نمی‌کند از این رو باید مدت و شدت تمرین و شرایط تغذیه برای افزایش فسفوریلاسیون S6K1 در تحقیقات آینده مدنظر قرار گیرد.
دیابت نوع 2 با مقاومت به انسولین و هیپرگلیسمی مشخص می‌شود و می‌تواند منجر به بیماری‌های قلبی شود. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر MIIT بر مسیر S6K1 در میوکارد است که مربوط به کنترل رشد و تکثیر سلولی است.
روش‌ها
در این مطالعه 12 سر رت نر دو ماهه از نژاد اسپراگ‌داولی با میانگین وزن 30±280 گرم شرکت داشتند. برای القای دیابت، محلول‌های نیکوتین‌آمید و استرپتوزوتوسین به ترتیب با دوز 110 mg/kg و 60 mg/kg تزریق شد. قند خون رت‌ها بین 126-260 میلی‌گرم بر دسی‌لیتر به‌عنوان شاخص دیابتی شدن نوع 2 تعیین شد. پس از القای دیابت رت‌ها به روش تصادفی به گروه تمرین دیابتی (6 سر) و کنترل دیابتی (6 سر) تقسیم شدند. گروه تمرین دیابتی به‌مدت 4 هفته و هر هفته 4 جلسه تمرین کردند. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین بطن چپ قلب جدا شد و میزان پروتئین با روش وسترن بلاتینگ سنجش شد. نرمال بودن داده‌ها از طریق آزمون آماری شاپیرو-ویلک بررسی شد. متغیرهای با آزمون‌های آماری t-مستقل و نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. سطح معناداری پژوهش حاضر، 05/0P≤ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها
داده‌ها نشان داد محتوای درون سلولی تام (62/0P=)، فسفوریله (85/0P=) و نسبت تام به فسفوریله (77/0P=) پروتئین S6K1 پس از 4 هفته MIIT، تغییر معنی‌داری را نشان نداده است.
نتیجه‌گیری
به نظر می‌رسد پس از 4 هفته MIIT، پروتئین S6K1 تغییر معنی‌داری نمی‌کند از این رو باید مدت و شدت تمرین و شرایط تغذیه برای افزایش فسفوریلاسیون S6K1 در تحقیقات آینده مدنظر قرار گیرد.
شماره‌ی مقاله: 26
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |